Ροδακινιά [Prunus persica]

Μία δυναμική δενδρώδης καλλιέργεια!

Η καλλιέργεια του ροδάκινου, αποτελεί μια απο τις σημαντικότερες δενδρώδεις καλλιέργειες, καθώς συνεισφέρει σημαντικά στην ελληνική αγορά, λόγω των εξαγωγών. Καλλιεργούνται ποικιλίες, που προορίζονται για επιτραπεζια χρήση, αλλά και για κονσερβοποιημένο προϊόν (συμπήρυνα). Στην Ελλάδα καλλιεργείται συστηματικά στους νομούς Ημαθίας και Πέλλας.

Η διατροφική αξία του ροδάκινου είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, αντιοξειδωτικά, ιχνοστοιχεία και φυτικές ίνες.

Οι προκλήσεις της καλλιέργειας

  • Εξώασκος

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική ασθένεια, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από τα πρώτα στάδια της καλλιεργητικής περιόδου. Τυπικά συμπτώματα είναι το κατσάρωμα και η παραμόρφωση των φύλλων.

  • Μονίλια - Φαιά σήψη

Από τις σημαντικότερες ασθένειες στην Ελλάδα. Προσβάλλει σχεδόν όλα τα μέρη του φυτού και η ένταση εξαρτάται από την ποικιλία. Προκαλεί ξηράνσεις ανθέων, φύλλων και νεαρών φυτών. Δημιουργεί έλκη σε βλαστούς (παλαιότερης βλάστησης), καθώς και σήψεις, τόσο κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας, όσο και μετασυλλεκτικά.

  • Ωίδιο

Η ασθένεια προσβάλλει τα φύλλα, τους βλαστούς, τα άνθη, τους οφθαλμούς, αλλά και τους καρπούς. Αν δεν προστατευθεί το φυτό από το παθογόνο, οι παραγόμενοι καρποί καταλήγουν μικρότερου μεγέθους, αλλά και υποβαθμισμένης ποιότητας.

7 χρήσιμες συμβουλές για τη σωστή προστασία από τη Μονίλια

  • Απομάκρυνση κλαδεμένων τμημάτων, προσβεβλημένων φύλλων και καρπών (μουμιοποιημένων), πριν πέσουν τα φύλλα. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται το μόλυσμα για την επόμενη χρονιά.

  • Η προληπτική χρήση των σκευασμάτων είναι πάντα προτιμότερη από τη θεραπευτική.

  • Να γίνεται σωστή χρήση των σκευασμάτων, με τις συνιστώμενες εναλλαγές προϊόντων με διαφορετικό τρόπο δράσης.

  • Οι ψεκασμοί θα πρέπει να πραγματοποιούνται στις σωστές καιρικές συνθήκες, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα γεωργικά μηχανήματα (μπεκ τύπου σκούπας), προκειμένου να επιτευχθεί σωστή διαβροχή και πλήρης κάλυψη του φυτού.

  • Ο μέγιστος κίνδυνος για την εξάπλωση της ασθένειας είναι κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, και γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να υπάρχει στενή παρακολούθηση 10 ημέρες πριν και 10 ημέρες μετά την ανθοφορία.

  • Όταν η πίεση είναι μεγάλη, να γίνονται συχότερες επεμβάσεις μεταξύ των ψεκασμών.

  • Η συγκομιδή να γίνεται με προσοχή, χωρίς να τραυματίζονται οι καρποί. Οι σχισμές αποτελούν εστία μόλυνσης (μετασυλλεκτική σήψη). Ο κίνδυνος προσβολής παραμένει υψηλός ακόμα και κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης.

Επάνω